دریکوند ها یکی از قبایل لر هستند و به مناطق بالاگریوه و گروه های قبیله ای آن تعلق دارند. آنها اغلب در منطقه ای کوهستانی بین خرم آباد و دزفول در نواحی پیش کوه لرستان ساکن هستند.

به گفته آلبرت هوتوم شیندلر، دیرکوندها در سال ۱۸۷۷ میلادی حدود ۲ هزار خانواده را شامل می شدند. آرنولدویلسون در سال ۱۹۱۲ میلادی آنها را حدود سه هزار خانوار می داند و هنری فیلد در سال ۱۹۲۸میلادی جمعیتی بین هشت تا ده هزار نفر برای آنها ذکر می کند. پس از این در مورد تعداد افراد این قبیله،اطلاعات جدید تر، کمتر گزارش شده است.

به گفته او ال رابینو، دریکوندها ادعا می کردند که اصل و نصب قریشی دارند و سرکرده های آنها خود را فرزندان برادر بزرگتر امام علی (ع) یعنی عقیل می دانستند. ظاهرا رابینو منشأ اتابک های لرستان را از سرکردگان دریکوند می داند. اما ولادیمیر مینورسکی معتقد بود اتابکان از قبیله جنگروئی هستند.

به گفته ویلسون، در حدود ۱۹۰۰ میلادی آنها توسط نیرویی به رهبری حشمت الدوله حکمران لرستان و حسینقلی خان فیلی والی پشتکوه درهم شکسته و بسیاری از دیرکوند ها به اسارت در آمدند و چند تن از سران آنها به کرمانشاه دیپورت شدند.

در سال ۱۹۰۲میلادی پس از حمله بختیاری در رودخانه کارون واقع در سی کیلومتری شوشتر، این قبیله توسط اسفندیار خان بختیاری کاملاً شکست خورد. دانشنامه ایرانیکا به چند گروه قبیله ای در بالاگریوه لرستان اشاره می کند.

این قسمت توسط پیرابرلینگ نوشته شده و مطالعه خاصی در مورد این قبیله انجام داده است. ممکن است دیدگاه های او مطابق نظر شما نباشد، علی رغم نواقصاین نوشتار شما آگاه هستید که بدون تبادل نظر با نویسندگان دیگر، به سختی میتوانیم برخی جزئیات تاریخی را تکمیل کنیم، پس باید صبر و شکیبایی به ما اجازه دهد تا بتوانیم ماجراهای مهییج قبایل بالاگریوه را از دیدگاه نویسندگان غیر خودی برای شما شرح دهیم.