این روزها همه‌جا سخن از سیل است و داغ سنگین این حادثه بر دل مردم لرستان!

اما حکایت داغِ مردم پلدختر، چیز دیگری است! شهری با پیشینه‌ای که در همه عرصه‌های تاریخی و اجتماعی کشور، خودش را اثبات کرده و نیازی به بازگو کردن ندارد.

پلدختر این روزها محروم‌تر از هر زمان دیگری است! مردمی که دار و ندارشان طعمه سیل شد، مردمی که چندین شبانه‌روز است، طعم یک لحظه شاد بودن را نشنیده‌اند!

مردم پلدختر این روزها نگران آینده هستند و چشم‌انتظار... چشم‌انتظار وعده‌هایی که امید به عملی شدن آن‌ها دارند و بس!

اما این مردم عادت کرده‌اند به وعده‌های بی‌عمل! وعده‌هایی که گاه با یادآوری خاطراتش جز آه و حسرت چیز دیگری نصیبشان نکرده است!

یکی از این وعده‌ها ساخت " پل دره خزینه" است.

هنوز یادمان نرفته که ششم فروردین‌ماه 97 در بحبوحه‌ی سفر و دیدوبازدید و شیرینی تعطیلات، شوک بزرگ یک خبر کاممان را تلخ کرد.

خبر، از ویرانی پل دره خزینه پلدختر به دست افراد ناشناس حکایت داشت که پس از تخریب از سمت روستای ماژین به پایین افکنده شده بود.

تمام کسانی که قبل از تخریب پل، شانس و فرصت حضور و نظاره آن را داشتند، معتقد بودند که در صورت مهیا شدن امکانات مناسب برای این پل، منطقه می‌تواند پذیرای هزاران گردشگر داخلی و خارجی باشد.

اما این پل که می‌توانست نقطه تحول اقتصادی منطقه شود تخریب شد و گویی باری از روی دوش مسئولان برداشته شود و این موضوع تازگی ندارد، ما سال‌هاست به علت نداشتن جواب، سؤال‌ها را پاک می‌کنیم و شفای باغچه را در انهدام باغچه می‌بینیم.

پل دره خزینه فرو ریخت و کک هیچ مسئولی هم نگزید تا همچنان این سؤال، بی‌پاسخ بماند که چرا لرستان کهن با قدمتی 1400 ساله و برخورداری از بیش از 100 پل تاریخی که بازتاب درخشان‌ترین دوره‌های معماری و مهندسی عصر خویش‌اند، این‌چنین در هر دو حوزه (هم در حفظ و جلوگیری از تخریب پل‌های قدیمی و هم در ساخت پل‌های جدید) علیل و ذلیل است.

از تاریخ تخریب آن 12 ماه گذشت و جالب است که چه در زمان وجود و حیات پل و چه در زمان ممات و تخریب و بعد از آن، هیچ‌گونه اهتمام و تلاش جدی برای حفظ و یا ساخت نمونه مشابه در دست‌اندرکاران و مسئولین دیده نشد و فقط تنورِ وعده‌هاست که روشن و پر حرارت است

به یاد داریم که در روز 9 فرودین 97 و به فاصله سه روز پس از تخریب پل آقای رضا آریایی در کسوت سرپرست وقت معاونت هماهنگی استانداری لرستان، استفاده از مشاورین متبحر را جهت ساخت پلی با پارامترهای جهانی در ایام بعد از تعطیلات نوروز را وعده داد.

هرچند آریایی چند روز بعد به‌عنوان فرماندار بروجرد انتخاب شد و جای خود را به مرادپور داد؛ اما انتظار می‌رفت که این موضوع دغدغه‌ی همه‌ی متولیان اداری استان باشد و با جامه عمل پوشاندن به این وعده، اندکی از تألم پل‌دختر بکاهند.

البته مرادپور هم که نمی‌خواست در عرصه وعده و وعیدهای هوازی از قافله عقب بماند، در 23 اردیبهشت‌ماه 97 از وعده شیرین دیگری رو‌نمایی نمود؛ مبنی بر اینکه سرمایه‌گذاری لرستانی که مقیم خوزستان می‌باشد جهت احیای پل اعلام آمادگی نموده است.

هرچند تحقیقات میدانی حکایت از آن داشت که ادامه کار به میراث فرهنگی واگذار شده و میراث فرهنگی نیز میراث دار وعده‌های سرخرمن.

این وعده بازی‌ها و قول‌های بی‌اساس به همین جا ختم نشد و موسی خادمی استاندار لرستان بعد از فروریختن پل دره خزینه، به‌مانند دیگر مدیران مردمی و زحمتکش، در پستی اینستاگرامی از تلاش‌های مجدانه برای استفاده از ظرفیت گردشگری دره خزینه در سال 97 خبر داد و گفت "آقای کاظمی نماینده مردم و فرماندار پل‌دختر نیز پیگیر موضوع هستند. با عنایت به اینکه دره خزینه به منطقه‌ای شناخته‌شده در مبحث گردشگری مبدل شده، قرار شد پس از انجام بررسی‌های فنی و اقتصادی و مشورت با سازنده‌ی اولیه، بودجه‌ای برای ایمنی و بهسازی جاده دسترسی به پل، اختصاص یابد."

و وعده‌های بی‌شمار دیگر از مسئولین شهری و استانی!

آنچه در این میان بارز و هویدا شد، وعده‌های متعدد و بی‌پشتوانه مسئولین بود که محقق نشد و فرصت‌هایی که یکی پس از دیگری از دست رفت و دود هوا شد.

با گذشت 12 ماه مشخص است که ، همچنان ساخت پل در مکان قدیم یا جدید دغدغه مسئولین استانی نیست؛ اما حال که سیل ویرانگر کام مردم این منطقه را تلخ کرده است، چه بهتر که استاندار لرستان پیش‌قدم شود و کاری ماندگار در پل‌دختر انجام دهد و " پل دره خزینه" را دوباره احیاء کند؛ شاید احیاء این "پل" مرهمی باشد بر دل زخم‌خورده مردم پل‌دختر که آینده‌ای مبهم در پیش دارند.

الآن که فرصت کمک به پلدختر فراهم است، باید سرمایه‌گذاران، نخبگان و مسئولینی که هنوز دلشان برای نام و توسعه استان می‌تپد، بکوشند تا هر چه سریع‌تر پلی جدیدی در دره خزینه ساخته شود تا با احداث اماکن و مراکز جانبی از قبیل رستوران، فست فود، شهربازی، مرکز خرید، قایق‌سواری، فروشگاه صنایع‌دستی و... اقتصاد ضعیف و نحیف پل‌دختر و استانمان در این روزها اندکی رونق گیرد. به امید عملی شدن این وعده!