نمی دانم تا چه اندازه وصیتنامه سیاسی_الهی حضرت امام (ره) را مطالعه کرده اید. آن پیر سفر کرده از چنان بینش عمیق و آینده نگری بالائی برخوردار بود که اغلب پیش بینی ها و هشدارهایی که فرموده بود به تحقق رسید و به عینه همه شاهد رخدادن آنها بودیم، از جمله فرمایشات مکتوب ایشان، این فراز از وصیتنامه آن عزیز است که می فرماید: "نگذارید پیشکسوتان عرصه جهاد و شهادت در پیچ و خم زندگی به فراموشی سپرده شوند" واقعاً این جمله را باید با آب طلا نوشت و در شهر ما به عینه ملموس میباشد.

هنگام سفر  به شهرهای دیگر،  ورودی هر شهر یک تابلوی نسبتاً بزرگ توجه مسافر رابه خود جلب میکند. وقتی به تابلو نزدیکتر میشوی در زیر، این عبارت نوشته شده است: به فلان شهر زادگاه سردار شهید فلانی خوش‌آمدید. 

وقتی این تابلوها را میبینی احساس میکنی که تک‌تک مردم این شهر به خاطر وجود نازنین شهیدان به شهرشان افتخار می‌کنند و بایستی هم این‌گونه باشد. در همین، به شهر خودمان و سرداران گمنام این دیار فکر میکنی. نمی‌دانم چه رازی در میان است که مردم خطه ما حافظه تاریخی و پویایی ندارند.

چرا در میان این‌همه کتاب خاطرات و زندگی نامه سرداران دفاع مقدس،  درباره سیره وزندگی شهدای پلدختر اثر قابل‌ ملاحظه‌ای مشاهده نمی‌گردد. چرا شهدای غیور شهرمان را به‌خوبی به نسل‌های بعدی معرفی نکرده‌ایم؟چه کسی مقصر است؟ دولت یا اهل قلم یا ... 

چرا این‌همه آزاده پلدختری خاطراتشان مکتوب نگردد؟ چرا رزمندگانی که از روزهای نخست دفاع مقدس تا آخرین روزهای این دوران در خط مقدم جبهه حضور داشته و  فرمانده و مسئول هم بوده‌اند فاقد یک اثر منسجم در این زمینه باشند.

چرا اطلاعات ما از سردارانی مانند شهید شکارچی، شهید عیدی نژاد، شهید کوشکی، شهید استویی، شهید سعیدی، شهید نعمتی و ده‌ها شهید قهرمان دیگر فقط محدود به اطلاعات شفاهی خانواده آن‌ها و دوستان و هم‌رزمانشان باشد؟

چرا از ایثار و جانفشانی رزمندگان لر در هشت سال دفاع مقدس  در فیلمها و مستندات خبری نیست ؟ برای کدام یک از شهری های  لرنشین یادمانی زیبا و در شان شهدای آنان ساخته شده است؟ کدام شهید لر تبار همچون خرازی‌ها، متوسلیان‌ها، باکری‌ها، همت‌ها،  بقایی‌ها و... در سطح کشور به عنوان اسطوره معرفی شده است؟ کدام خیابان، پل، میدان و... در شهرهای لرنشین به اسم مبارک شهدای لر مزین شده است؟

تا حالا از خودمان پرسیده‌ایم که با وجود این همه رشادت های مثال زدنی هم استانی های ما در جبهه، چرا تصویر یا مستندی روشن و واضح از آن‌ها به‌جای نمانده است؟ 

آری همه ما موظف هستیم که در حد توان خود خاطرات وزندگی نامه این عزیزان و رزمندگان دلاوری که در قید حیات هستند در قالبی زیبا و جوان‌پسند تهیه نماییم و نه‌ تنها به جوانان این شهر بلکه به سایر شهرهای کشورمان عرضه نماییم تا ضمن ارتقای جایگاه فرهنگی و معنوی شهرمان گوشه‌ای از دین خود را به این عزیزان ادا کرده باشیم.