در اصطلاح سياسى؛ به افرادى كه به اصول و اعتقاد خود پايبند نيستند و در سياست هميشه دنباله رو فرد پيروز با هر گرايش سياسى هستند، مردان هميشه پيروز گفته ميشود.

مردان هميشه پيروز محصول بسترى نخبه گريز ميباشند و بواسطه حضور اين افراد، نخبگان تمايل چندانى به حضور در سياست نشان نميدهند.

اين دسته از افراد بيشترين نفع را از سياست برده و در هنگامه هاى خطر و يا بعد از شكست طيف مورد حمايت خود در انتخابات نيز، فرار را بر قرار ترجيح دادن داده و به اردوگاه رقيب ميروند و براحتى خود را با مدير و نماينده و .... وفق ميدهند و انگار نه انگار كه دوره قبل در چه اردوگاهى بوده اند.

هيچ كس منكر حمايت از هر نامزدى با هر گرايش سياسى نيست و هر شخص مختار است آزادانه تصميم بگيرد ولى مردان هميشه پيروز نوبران بوستان سياسى هستند، مردانى در جهت وزش باد

 اين افراد در برهه هاى مختلف انتخابات از کاندیدای چپ گرا به کاندیدای اصولگرا پيوسته، بعد از شكست، به فرد پیروز پيوسته، در ايام انتخابات 76 در ستاد کاندید شکست خورده كف و سوت زدند، بعد از انتخابات 76 و با انتخاب قاطع دولت اصلاح طلبان از سوى مردم، در چرخشى 180 درجه اى به اصلاحات پيوستند.

در انتخابات سال 84 در ستاد ديگر كانديداهاى رياست جمهورى فعاليت داشتند و روز شنبه 4 تير به اردوگاه حاميان احمدى نژاد پيوستند و مجاهدين شنبه لقب گرفتند. سال 92 در ستادهاى کاندیدهای دیگر فعاليت داشتند و بعد انتخابات شعار زنده باد اعتدال و زنده باد روحانى و فراجناحی سر دادند. صد البته چرخش مردان همیشه پیروز در انتخابات نمایندگی مجلس شورای اسلامی شدت بیشتری دارد

يكى از علل توسعه نیافتگی، مردان هميشه پيروز هستند. اين افراد راه را خوب ميشناسند، خوب ميدانند چگونه رنگ عوض كنند. براى مردان هميشه پيروز آنچه حائز اهميت ميباشد منفعت شخصى ميباشد نه منافع عموم و معرفت سياسى. در واقع مردان همیشه پیروز نه صاحب تفکری هستند و نه چیزی به نام تفکر برای آنها مهم است، آنچه برای آنها مهم میباشد منفعت شخصی می‌باشد. در واقع آنها به سیاست به مثابه یک دکان نگاه میکنند.

براستى مقصر اصلى اين موضوع كه اينچنين افرادى كه نمونه زيادى در سطح كشور هم داريم، در سياست رشد ميكنند چه كسانى هستند؟