بخش دیگری از ترانه های زیبای بالاگریوه ای مشک زنی که ترانه های کار هستند در این یادداشت کوتاه آمده است:

در قدیم مار یکی از جانوران مقدس و پاک به شمار می آمده و نشانه خیر و برکت و فزونی و خوش شانسی بوده است عقیده مردمان عشایری و روستایی لرستان مار هر کجا باشد خیر و برکت همراه اوست این ترانه بیانگر این اعتقاد کهن در نزد مردمان لر است که اگر ماری دمش را به مشک بزند خیر و برکت و فزونی به  آن مشک می‌افتد و از آن مشک کره و دوغ فراوانی به دست می آید.در لرستان اگر زمینی حاصلخیز و یا محصول مزرعه های فراوان باشد و یا هر چیز دیگری که پر برکت و آباد باشد میگویند مار در آنجا لانه کرده و یا مار در آنجا زاییده است.

اشاره به مشک سرخ‌رنگ به آن جهت است که مشک سرخ رنگ از بهترین و مرغوب ترین انواع مشک است .لشکریان مهمان مشک هستند و این اشاره به فراوانی دوغ و کره داخل مشک دارد. آنقدر فراوان که بتواند یک لشکر را سیر کند. در مصرع ششم، مشک چنان برای صاحب آن عزیز است که آن را گل خطاب میکند و چوبی زیبا و مخصوص برایش ساخته است حتی در مصرع های بعدی مشک را مادر برادر و خواهر خود خطاب میکند و این نشان از عشق بی پایان صاحب مشک به آن است. دوغ چنان زیاد بوده که تمام لشکریان از آن خوردند و  صاحب مشک را سربلند کرده است. در این مصرع اغراق شده است و صاحب مشک به اینگونه آرزوی خود برای فراوانی دوغ را بیان کرده است. باریک و لاغر شدن صاحب مشک به آن جهت است که او دوغ فراوان دارد و هر روز باید مشک بزند و بر اثر مشک زنی زیاد لاغر شده است و این بیت نیز در ستایش مشک است .صاحب مشک دعا می کند که مشک باشد و همیشه بزرگ و پر از دوغ و کره باشد و سال به سال بهتر و بزرگتر شود.

ادامه دارد...
به قلم هوشنگ جودکی‌