با چرخی در کوچه و خیابان های شهر و یا گذر بر روستاهای شهرستان پلدختر، هنوز هم بخشی از آورده های سیل را در برخی نقاط شهر میتوان مشاهده کرد. همچنین با کمی تامل متوجه نواقص زیرساختی در قسمت های مختلف چون جاده، جدول کشی ، لوله کشی فاضلاب و سایر  امکانات رفاهی لازمه زندگی در شهر یا روستا خواهید شد.

اما در این میان آنچه از همه مهم تر بوده اینست که هنوز سایه ی سیل بر گرده ی کار و کاسبی و بالاخص کشاورزی شهرستان سنگینی می کند و حالا با وجود کاهش نزولات آسمانی، کمر صنعت کشاورزی که عمده ی راه امرار معاش خانواده های ساکن بوده، بیش از پیش خم شده است.

کشاورزی پلدختر در حالی سال جاری خود را آغاز کرده که در برخی نواحی همچون روستای چم مهر و دشتهای بزرگ جایدر و واشیان که دیر زمانی به نوعی قطب کشاورزی محسوب می شدند، کشاورزان مجبور به شخم زدن کشت زراعی خود یا رها کردن گاو و گوسفند در داخل آن شده اند.

نداشتن منابع آبی قابل دسترسی اکنون گریبان گیر کشاورزی و کشاورزان پلدختری شده و کمبود پمپاژ، ادوات و لوله های آبرسانی بیش از کم آب شدن کشکان و خشکیدن دیگر ذخایر آب در رو به زوال رفتن کشاورزی منطقه اثر گذار بوده است.

بسیاری از کشاورزان منطقه خسارات وارده به امکانات و تجهیزات کشاورزی را دریافت نکرده و بدون ادوات ادامه کار برایشان غیر ممکن می باشد، تا جایی که به اجبار اقدام به شخم زدن کشت خود پس از چند ماه زحمت و مشقت شده و متاسفانه هیچ مسئولی نیز، پاسخ گو و  پیگیر مشکلات پیش آمده نیست.

امیدواریم مدیران متولی به خود آمده و کشاورزی را دریابند که در غیر اینصورت با این حساب باید شاهد مهاجرت بیشتر به خارج از استان باشیم و مسئولان خود را برای برچیده شدن بساط کشاورزی که تنها سفره ی امرا معاش بسیاری از خانواده های پلدختری بوده، باشند.