17 مردادماه هر سال در تقویم کشور ما به عنوان روز خبرنگار، نامگذاری شده است. در چنین تاریخی در سال 77، زنده‌یاد محمود صارمی، اهل بروجرد که مدیر خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) در مزار شریف افغانستان بود به دست گروه تکفیری و سلفی طالبان به شهادت رسید.

24 سال از آن تاریخ سپری شده است و امروز، دوباره شاهد هستیم که کشور افغانستان و مردم این کشور، دوباره به دوران نبردهای سنگین با گروه سلفی و تروریستی طالبان، بازگشته‌اند و دوباره امنیت و ثبات سیاسی در این کشور، در معرض آسیب و خطر جدی قرار گرفته است. یاد و خاطره‌ی شهید صارمی را گرامی می‌دارم و این روز را به همه‌ی خبرنگاران کشور و استان لرستان شادباش می‌گویم. 

خبرنگاری یک رسالت سخت و سنگین است؛ زیرا با آموزش، پژوهش، تحقیق و مشاهدات میدانی، پیوند خورده است. شهروندی که حرفه‌ی خبرنگاری دارد نمی‌تواند کورکورانه، هر آنچه را در سطح کوچه و خیابان شنید و دید، به قید فوریت و بدون تحقیق، بدون مطالعه، بدون آگاهی از چیستی و چرایی آنچه شنیده یا دیده است در فضای رسانه، چه رسانه‌ی مکتوب و چه رسانه‌ی مجازی، منتشر نماید. 

خبرنگار، همچون یک محقق است؛ ابتدا باید تحقیق کند؛ ابتدا باید داده و اطلاعات مستند و دقیق از سوژه جمع‌آوری کند و ابتدا باید صحت‌سنجی میدانی و تحقیقاتی انجام بدهد و سپس، به سوی نوشتن و انعکاس برود. رسالت خبرنگاری اطلاع‌رسانی دقیق، بی‌طرفانه و به موقع است؛ همچنین خبرنگار وظیفه دارد با رویکرد تحلیل پدیده‌ها و تفسیر عینی و مستند آنها، به مقوله‌ی چرایی بپردازد و نقش آگاهی‌بخشی برای افکار عمومی جامعه داشته باشد. 

توجه کردن به چیستی و چرایی پدیده‌ها، دو رکن مهم در کار خبرنگاری است و به همین علت، خبرنگار، هماره باید اهل تحقیق، اهل دانش و اهل مطالعه باشد تا وقتی درباره‌ی مطلبی یا سوژه‌ای می‌خواهد اظهار نظر کند ابتدا دارای اطلاع دقیق از چند و چون آن موضوع و سوژه باشد و بعد به اطلاع‌رسانی یا تحلیل بپردازد. 

خبرنگاری در فضای امروز که عمدتاً در جهان ما، فضای مجازی است صرفاً فوروارد کردن مطالب نیست؛ بلکه پرداختن به چرایی وقوع رویدادها و پدیده‌ها براساس مطالعه و تحقیق و در اختیارداشتن اطلاعات و داده‌های مستند است. 

اینجاست که نقش «اعتبار خبری»، یک نقش مهم در کار و رسالت خبرنگاری و روزنامه‌نگاری حرفه‌ای است؛ وقتی خبرنگار درباره‌ی یک موضوع یا یک سوژه، مطلبی به قلم می‌آورد باید چنان دقیق، مستند و صحیح باشد که حتی کارشناسان آن سوژه هم دست مریزاد به خبرنگاری بگویند که آن مطلب را نوشته است.

از این روست که در مطالب روزنامه‌نگاری اصطلاحی وجود دارد تحت عنوان «خبرنگار _ کارشناس» که از خبرنگاری تخصصی، سخن می‌گوید. بدین‌ روی، باورم این است که رسالت خبرنگاری همواره باید از نوع دانشی، تحقیقاتی و مشاهده‌ای باشد تا اعتبار مطلب منتشر شده و اعتبار خبرنگار، روز به روز، ارتقاء یابد. 

همچنین، یک خبرنگار حرفه‌ای می‌کوشد روز به روز، قدرت نگارشی و قدرت نویسندگی خویش را تقویت کند و آموزه‌های بیشتری از زبان و نگارش فارسی که زبان ملی و رسمی کشور ماست بیاموزد تا بتواند این داشته‌های نگارشی را با نوشتن، ویرایش و ویراستاری، به قلم اثرگذار خویش بسپارد. 

خبرنگار حرفه‌ای، نقاط قوت و نقاط ضعف (هر دو) را با رویکرد رعایت عدالت و انصاف در نوشتار، بیان می‌کند. خبرنگار، نه نگاه سطحی و عوام‌زده به پدیده‌ها و رویدادها بلکه نگاه دانشی، عمیق، ساختاری و علمی به آنها دارد و تلاش می‌کند با رویکرد واکاوی و چرایی، به اطلاع‌رسانی، تحلیل و تفسیر بپردازد.

پس، خبرنگار اهل علم و دانش است و پیوسته بر مطالعات خویش درباره‌ی موضوعات و پدیده‌های محیط اجتماعی، می‌افزاید. کار خبرنگاری، تعطیل‌بردار نیست و خبر، رویداد، اتفاق، حادثه و ... هر آن و هر لحظه می‌رود که منعکس شود. 

از این روست که خبرنگاری، پیوسته، جاری است و در همه‌ی ساعات شبانه‌روز، به صورت پویا و زنده، جریان دارد. برای خبرنگاران و روزنامه‌نگاران، آرزوی موفقیت هرچه بیشتر در این حرفه و رسالت را دارم.